Café De Chaos

In gedachten ben ik nog steeds in Amsterdam. Ik was er maar één middag, maar wat heb ik veel meegemaakt. Ik ga dus gewoon door en hoop maar dat iemand het leuk vindt. Na mijn prachtige aankoop bij de Looier kreeg ik toch ontzettende trek in een kop koffie, maar het regende nu dat het goot, zag ik. Wat nu?  Binnen had ik wel een soort koffietentje gezien, maar ik was bang voor de zoveelste keer te verdwalen. Dan toch maar naar buiten met de capuchon op. Mijn geluk liet mij weer eens niet in de steek, want drie huizen verderop was een café met de veelbelovende naam café De Chaos. Nou, als dat geen toeval is; kom ik van de ene chaos in de andere. Ik ga naar binnen en kijk om mij heen. Wat gezellig! 

Een grandioze verzameling engelen kijkt vanaf het plafond op mij neer. Er zijn niet veel gasten, maar er wordt gelachen. Op de tafeltjes liggen een heleboel verschillende bierviltjes en er staat een bakje nog te pellen pinda’s. Pas later zie ik dat de gehele vloer bezaaid is met pindadoppen. Het zal bij de chaos horen, denk ik. Ik bestel een cappuccino, waar ik wel aan toe was.  Ik zit daar heerlijk, want eigenlijk heb ik al heel wat gelopen. Ik maak wat foto’s louter om jullie te plezieren. Een vrouw lacht mij vriendelijk toe, doet haar hoofd even opzij, als ik een foto maak en…steekt een sigaret op. Uh wa’s da nou? Dat mag toch helemaal niet? Of hier wel? Onder een straatnaambordje zag ik ‘Republiek Amsterdam’ staan, dus misschien hebben die zo hun eigen regels? Het zou mij niks verbazen. Niemand zegt er wat van. Nou, ik maak mij ook niet druk; ik vind het allemaal wel best zo. Je zit in café De Chaos of niet, nietwaar? En buiten wordt het ook al lichter…mooi zo.

Advertentie