Al weer een tijdje geleden zijn Nynke en Margareta, die ik via Facebook heb leren kennen, bij mij in de school geweest. En nu gingen wij bij Nynke in Wieringerwaard op bezoek, Margareta vanuit Heiloo en ik vanuit Bovenkarspel. Voor mij was de treinreis al een beetje spannend. Eerst naar Hoorn, daar overstappen op de trein naar Alkmaar, in Heerhugowaard niet vergeten uit te stappen, dan in de trein naar Den Helder waar Margareta al in zou zitten en dan samen in Anna Paulowna uitstappen, waar Nynke ons zou komen afhalen met haar auto. Dat was het plan. Ik was wat onzeker geworden of ik alles wel goed zou doen. Er hoefde maar één ding fout te gaan, of ik liet de dames in Anna P. vergeefs op mij wachten. Maar tot mijn verbazing en grote opluchting ging alles volgens schema. Ik trof Margareta in de trein, in Anna P. stond Nynke klaar, alles helemaal volgens het boekje. Wij reden naar het huis van Nynke en Peter. Ik was ontzettend benieuwd naar haar tuin maar nog meer naar haar Russische blauwe katten. Wij bekeken de voortuin, ‘vluchtig’ want Nynke veronderstelde dat wij wel trek in koffie zouden hebben. En ja, dat was ook wel zo. Wij mochten op een soort waranda gaan zitten, onder een afdakje, want er dreigde wat onweer en regen aan te komen. 
Kijk, daar zitten wij, (zie foto) in lekkere stoelen mét een voetenbankje. Koffie en koek werden ons aangereikt. Het leek wel een kuuroord én wij hadden meteen het uitzicht op een werkelijk prachtige tuin. Het onweerde wat, het regende even en toen klaarde het weer op.
Intussen heb ik onderricht gekregen in sms’en. Daarna gingen wij op ons gemak een ronde door de tuin maken, wisselden wat ervaringen uit, kletsten en lachten wat af. Daarna, gesterkt door een lekker soepje, gingen wij watertorenwaarts. Deze ligt op loopafstand en er zit een echtpaar in, dat daar van alles en nog wat verkoopt, een beetje kringloopachtig gebeuren, maar toch net even anders. Daar hebben we ook uitgebreid rondgescharreld, ook op ons gemakkie, want niemand jaagt je op en dat is heerlijk ontspannend.
Intussen scheen de zon weer volop en hebben we heerlijk buiten een door Nynke gemaakte Thaise Kipsalade zitten eten. Tot half acht hebben we gezellig buiten zitten eten en kletsen en toen werden wij. Margareta en ik, weer naar Anna Paulowna gebracht. Ik zal u zeggen: het was een heerlijke ontspannen, relaxte en leuke dag. En … dat vonden we allemaal. Ook op de terugreis ben ik noch in een verkeerde trein gestapt noch ergens vergeten uit te stappen. Goed hè?
Rest mij Nynke en ook Peter heel hartelijk te bedanken voor een echt schitterende dag. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Thérèse Aarts 
Zeker een schitterende tuin! Goed van je hoor, alles zo soepeltjes verlopen.
Heb je nog een blauwe rus opgetild? Ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze allemaal zo slap als een vaatdoek worden als je oppakt.
Nee, maar Nynke wel. Ik heb niks bijzonders gezien. Ik zal het haar eens vragen. Doet je buurkat dat? Hahahaha, wat een slimmerd.
Meneer of mevrouw Aargh, dat slappe van katten is soms het geval bij het kattenras Ragdoll. Niet bij Blauwe Russen 🙂
Een dagje met een zeer gouden randje dus, Thé?
Prachtige tuin, gezellig gezelschap en ook nog eens blauwe poezen.
Dat grappige tweezittertje zou ik best willen hebben.
Ja Wieneke, ik ook wel, maar wel ong. 600 € geloof ik. Heel gezellig zit dat. En ja, een dag met een heerlijk gouden randje.
Hihi, dat sms-en is nog behoorlijk ingewikkeld zo te zien. Fijn logje met schitterende katten.
Ik vind vooral de reis heel spannend klinken, ik had mij er niet aan gewaagd geloof ik. En de tuin en de kat zijn natuurlijk mooi enzo, maar die reis: wat had je onderweg allemaal kunnen beleven als je ( of je halverwege-medereiziger) was vergeten over te stappen/ uit te stappen enz.enz.
Hoi Aleida; ik vond het ook heel dapper van mijzelf. En ik ben zo trots dat het allemaal goed gekomen is. Ik moest steeds maar bljven opletten. Niet even wegdromen, niks ervan; bij de les blijven.
Zeker, er had van alles kunnen gebeuren. Maar nee, hoor! Echtgenoot en zoon waren ook al verbaasd.
Groetjes Aleida!
Wat leuk en dat allemaal via facebook,. Internet kan soms op heel verschillende terreinen grensverleggend zijn.
Dat was een hele reis! Maar met een uitzonderlijke beloning. De foto’s geven goed weer hoe gezellig het was. Maar blauwe Russen… Die heb ik, ook ’s morgens vroeg al, door Moskou zien lopen. Wat een zuipmachines..