In het kader van wekelijks een vrije dag voor mij, ging ik gisteren gezellig in mijn dooie eendje uh eentje naar Amsterdam. Op naar het Kattenkabinet aan de Herengracht 497, te bereiken met tramlijn 16 of 24, kijk dan hoeft u dat al vast niet meer op te zoeken. Service van Thé, altijd meegenomen. Voor wie van katten houdt zo als ik, is dit wel een belevenis. Op de 1e etage zijn de fraaie stijlkamers en de gangen geheel ‘rücksichtslos’ volgepropt met kattenafbeeldingen, schilderijen, tekeningen, etsen, bronzen beelden en beeldjes, affiches en nog veel meer.
Van heel modern tot zeer oud, namelijk een kattenmummie uit Egypte. Kan het nóg ouder? Maar hun grote trots is, lijkt mij, een echte Rembrandt en …een heuse Picasso. Er hangt dan plotseling een bordje in de vorm van een poes en daar staat op met een pijl : Rembrandt. Of natuurlijk: Picasso. Verdere namen ontbreken vaak of ik zag het over het hoofd. Misschien zou het ook verstandig zijn een klein toneelkijkertje bij je te hebben omdat sommige schilderijen héél hoog hangen en soms ook nog met glas ervoor en dat spiegelt zo lekker. Maar aan de andere kant is dit juist de charme van het Kattenkabinet. Er staan ook overal antieke stoelen en bankjes, waar geen bordje op staat dat het zitten daarop verboden is. Als je geluk hebt en dat had ik natuurlijk, kan je ook een echte kat zien liggen of meerdere. Gewoon op een antieke bank of stoel. “Een kat, een echte kat..” schijnen soms bezoekers te roepen alsof zij nooit eerder een echte gezien hadden
Tot mijn plezier zag ik ook op een lage kast een heleboel briefjes en tekeningen liggen van kinderen uit allerlei landen. Ik héb foto’s gemaakt, maar door de tamelijk donkere kamers, wel met spotjes op de kunstwerken, was het moeilijk fotograferen, te meer daar flitsen wel verboden was. Nou ja, u krijgt toch een indruk. Het is beslist de moeite, hoor.