Even hardop denken. Heeft u ook zo vaak van die geweldige plannen en enorm goede voornemens? En dat er al na ongeveer één of twee dagen de klad in komt? En dat je dan zwaar de pest in hebt en denkt : “Nou dan doe ik toch helemaal niet meer aan de lijn; dan word ik maar moddervet. En regelmatig schilderen, nou, ik geef het op. In het begin lukte het nog wel ,ik voelde mij aardig voldaan, maar nu zijn er weer heel wat dagen voorbij, waarin ik geen verf of kwast heb aangeraakt. Kunnen die laatsten ook niet hard worden; liggen lekker schoon in de vensterbank. Ik ben ook eigenlijk geen mens voor strakke roosters, ik houd meer van … vrijheid, verrast worden wat de dag brengt, pluk de dag en dat soort dingen. Dáár voel ik mij het prettigst bij, toch?” Zo dacht ik in mijzelve. Maar gisteren maakte ik alweer zo’n strak plan, namelijk het volgende: 4 dagen in de week werken, d.w. op mijn atelier DRUK bezig zijn, één dag is een uitgaansdag, omdat ik eigenlijk met pensioen ben en in het weekend VEEL huishouden en maar kijken wat te doen. Maar nu denk ik al: “Nee Thé, je kunt beter niks plannen, dan valt het eerder mee wat je toch nog doet”. Zo zit ik af en toe flink te piekeren. Ik verwacht ook helemaal geen goede raad van u, -mag wel, hoor – ik schrijf het alleen even van mij af. Ja, weet u wat het is? Sommige kunstenaars hier in het pand zijn altijd stug aan het werk en ik wou dat ik ook zo was. Ja, dat u geen verkeerd beeld van kunstenaars hebt, dat u misschien gaat zeggen: “Och meid, dat is des kunstenaars eigen…” want dat is niet zo, hoor.
“Eens een stilleven, voor de variatie” dacht ik.Staat nu al 2 welen onaf op de ezel…..
Thérèse Aarts
Just another WordPress.com site
Thérèse Aarts 
Het stilleven ziet er prachtig uit. Mooie compositie en blauwen.
Onaf? Nu al mooi! Kom op Thérèse, niet piekeren, alles is goed.
Zolang ik jou ken en dat is inmiddels al heel wat jaren ben je al aan het tobben met dat werk. Je moet van jezelf aan de slag in het atelier en eigenlijk wil je liever niet. Zo komt het op mij over in ieder geval. Trek je er toch niks van aan en ga lekker freewheelen. 🙂
Ja Wieneke, je zult wel gelijk hebben, maar ik kan het dan toch weer niet laten waarschijnlijk. Dat had ik heel lang geleden ook al.
Ja ik vind het ook erg mooi.
Ik leg mezelf ook nooit iets op, als ik geen zin heb doe ik ook niets, zoals vandaag, Maar ja dan loop ik even een rondje door de tuin en dan kan ik het toch niet laten en ben zo weer een uur verder. Heb jij dat niet als je je schilderij ziet, dat je denkt even dat hoekje daar iets donkerder of even daar een lijntje erbij en dat je dan vanzelf je er weer in verliest, of moet je zoveel extra maatregelen treffen om te beginnen? Dat vond ik wel met schilderen, daarom vind ik die potloden ook zo makkelijk, die liggen gewoon altijd klaar.
Nee, dat is het rare. Ik heb er soms zelfs schrik van en laat dan de boel de boel.
Erg mooi stilleven, dat ton-sur-ton maakt het zo mooi.
Plannen is goed voor wie van een geordend leven houdt, die voelt zich daar lekker bij maar als het je niet ligt kun je beter wat losser zijn. Dat past dan veel beter bij je.
Ik plan alles en voer de voornemens zelden uit, alleen noodzakelijke dingen als eten en wassen en zo. Liever de fiets op of een wandelingetje maken, straks zijn we er te krammenakkig voor. 😉
Ah nog zo’n planner en dan iets anders doen. Ha, ik ben niet de enige. Mooi.
Zo is het leven, gewoon lekker doormodderen en er komt vanzelf weer van alles op je pad!
Ik plan wel altijd alles en dat bevalt me prima.
Je ziet de reacties: het schilderij is af! Nu gewoon een leeg doek op die ezel zetten en doorschilderen.
Ja, ik denk het ook.
Ik herken dat goed. Van de ene kant vastlopen als je je erop vastlegt, maar als je dat niet doet gebeurt er ook weer niks. Ik vind dat stilleven nu al erg mooi, trouwens!
Is het niet gewoon al af? Dat herinner ik me eens bij een Teleac-schildercursus gehoord te hebben: “Kijk altijd of het schilderij eigenlijk niet al gewoon af is”. 🙂
Ja, dat is zo. Ie vindt het nog niet af, bijvoorbeeld een te effen kleurvlak op de ronde vaas, maar bent toch bang het te verpesten. Op tijd stoppen is dan de kunst. En juist zo iets geeft de nodige spanning. Mensen denken vaak dat ik zo’n leuk werk heb. Dank voor je medeleven.
Ja nu je het zegt, die ronde vaas is nog te effen. Maar goed, daarvoor ben jij ook de deskundige natuurlijk.