Uit de serie Ontmoetingen
Plaatje 1 Thé: Hé, een poes! Poes poes! Kom maar, poes. Poes: “Oh wat een lieve stem. Ik word er helemaal warm van. *geeft kopjes aan een regenpijp*. Wat bedoelt zij nou? Wil zij dat ik kom? Tja..
Plaatje 2: Thé: “Zal ik je even aaien, oh wat een lieve poes… o kom maar hoor lieverd…” Poes: “Zal ik het doen? Kan geen kwaad, denk ik zo maar.. Nou, vooruit dan. Eerst voorzichtig even ruiken, ja, is goed, nee nog niet aaien, mevrouw, nou heel eventjes dan.
Plaatje 3 Poes verwijdert zich en gaat met haar rug naar Thé zitten en denkt: O, dat was spannend. Maar net doen of er niks gebeurd is. *poes fluit zacht voor zich heen, o nee dat kan niet, neuriet even…
Plaatje 4 Poes: Nog even kijken en dan ga ik maar naar binnen, even aan mijn moeder vertellen. Dag mevrouw. Tot de volgende keer.
Thérèse Aarts 
ik blijf dat toch onbeleefd gedrag vinden van een kat, zo met de rug naar je toe, terwijl eerst lekker geaaid te zijn. Maar ja, dat laat ons niet weerhouden
Ach, ook ieder dier heeft zo zijn en haar eigen gedrag. Ik denk niet dat het onbeleefd bedoeld is, beste Aleida.
knappe expressie van de lichaamstaal.
Goed zeg, tekening en tekst. Met Fialas eens.
Precies wat je van een kat kunt verwachten.
Prachtige tekeningen 😀
Hahaha, grappig, en mooi! (tekeningen én verhaaltje!)
Ja erg leuk Thé! Moet jij ook altijd alle poezen die je tegenkomt aaien?
Ja of ik zeg ze goeiedag.
Ja, het zou zomaar een kleuterboek kunnen zijn.
Ja hoor, ik zie precies wat de poes dacht. Hartstikke leuk getekend!
Je hebt het vacht van het poesje ook heel mooi weergegeven, maar het verhaaltje achter de plaatjes vind ik ook erg leuk
Jij kent de lichaamstaal van de poes als geen ander, denk ik! Knap getekend. De tekeningen vertellen het grootste deel van het verhaaltje al.