Dromen zijn bedrog, zeiden ze vroeger. Haha, mooi niet, denk ik zelf. Vannacht droomde ik van Gijs, Gijs Royaards, die een paar maanden geleden overleden is. Een kunstenaar met wie wij al meer dan 25 jaar bevriend waren. Ik vertelde het aan Hans. “Het was helemaal Gijs, Hans. Hij zou ‘even’ iets voor mij uitdraaien en het duurde en duurde… Gijs had nooit haast, integendeel. jij ging intussen naar huis en hij vertelde dat hij ziek was en niet meer zou genezen en opeens begon hij te huilen en legde zijn koppie tegen mij aan”. Zo namen we afscheid in mijn droom, dat is ontroerend toch? Een mooie droom. Later zal ik nog wat meer over Gijs bij leven vertellen, help mij herinneren, zei mijn lieve moeder altijd.
Thérèse Aarts
Just another WordPress.com site
Thérèse Aarts 
ontroerend. Je tekening toont een prachtig doorleefd gezicht. Jij hebt in je droom iets afgemaakt. Ik heb dat ook ervaren, maanden na de dood van F., waar ik niet bij kon zijn.
ja, dat heb je mij wel eens verteld. is mooi hè?
Wat mooi dat het zo werkt in je brein.
Ontroerend. Aangrijpend ook. Mooi opgeschreven ook Thérèse.
Zijn dood raakte je.
Echt fijn zoiets. Het is helemaal niet gek, dat je zo levendig van iemand droomt, die je zo lang en zo na aan het hart lag. Misschien heb je het verlies zo pas verwerkt?
ja misschien Wieneke. het was wel een soort van afscheid in ieder geval.