Foto’s in de herfst

Dit wordt een logje met weinig tekst, maar een keertje met veel foto’s. Het is nog mooi en daar moeten we nog even van profiteren. Begin van een wandeling: bruggetje over, bijenkorven.
 
Oud schuurtje…

Nog meer staat nog te bloeien en te nazomeren.
En dan nog wat anderszins mooi of leuk. Met mij gaat het goed; ik heb het alleen druk en zodoende kom ik niet veel tot schrijven. Maar ja, een mens kan niet alles tegelijk en een dag is zo voorbij.
een herfstig versierd paaltje bij wijze van uitroepteken.

 

 

14 gedachten over “Foto’s in de herfst

    • Daar ben ik dan weer, lieve Darcy. Ik zal je iets vertellen waar jij misschien wel stijl achterover van slaat. Omdat ik helemaal geen poezen-muze meer had, maakte ik een streng programma. Jaar 1 tekende ik iedere dag en toen heb ik meer dan 400 mooie tekeningen gemaakt. Jaar 2 ging ik etsen, meer dan 2 per week en nu heb ik er al boven de honderd klaar, ook twee van Boeli. Maar nu ik opeens wat van jou hoorde, denk ik dat jij mij toch aan het inspireren bent gegaan. Voelde je niks?? Dank je wel !!

      Wat zielig dat jullie bijna allemaal dood waren. Maar gelukkig alleen tante Sacha. Uh ik bedoel dat zij misschien toch al wel een beetje oud was. Wat was dat toen een leuke tijd; jij had steeds maar klitten in die stoere staart en Tommy ook, geloof ik. Leeft hij nog? Ik hoop van wel. En er was een paard van Sinterklaas in een kast. Het is zo lang geleden, dat ik het niet precies meer weet. En vraag jij mij nu om jou te portretteren? Of is dat een grapje? Stilzitten hoeft niet, want van een (goede en leuke) foto kan ik het misschien ook wel. Denk er maar eens over.

      Lieve Darcy, leuk je weer te spreken en ga mij maar flink Wat inspiratie inblazen. Is altijd fijn. Een lekkere kopstoot terug.
      O ja, de groeten van onze Boeli.

      • Ach, mr. Darcy, heerlijk om te horen dat allerlei narigheid goed is doorstaan. En wat een geweldig idee je te laten portretteren: dat is heus geen grapje hoor Therese, ben bijna jaloers

      • Ja, ik denk wel dat ik wat gevoeld heb, Thérèse; ik heb de laatste jaren heel veel slaap nodig. Dat zal wel komen omdat jij zo ontzaglijk veel geschilderd en geëtst hebt!
        Ja, dat was een leuke tijd, toen ik met Ourth bekvechtte op jouw en Hermien’s weblog en ik mijn blikopeners zeurde om “Young Adult” brokjes. Nu moet ik volgens de dierenarts aan het geriatrische voer! Nou, echt niet! Ik mag dan 10 jaar zijn, ik ben nog in de kracht van mijn leven, hoor. Een vachtprobleem heb ik nog steeds. Tegenwoordig gaan mijn zusje Nerra en ik minimaal jaarlijks naar de trimster (Laura). Die rost ons dan in drie kwartier allebei af en onze blikopeners krijgen een berg haar mee die even groot is als wij zelf. Daarom ben ik tegenwoordig zo verstandig om me regelmatig een beetje te laten kammen door ien. Ik ga dan bij mijn etensbakje staan tot ze er brokjes in doet. Dat zijn Dental brokken. Het is de bedoeling dat ik erop kauw ter voorkoming van tandsteen. Nou ja, ik kan ze inderdaad niet zo inademen als ik met mijn favoriete Young Adult brokjes doe, maar ik krijg ze toch wel heel doorgeslikt. Enfin, intussen word ik dan gekamd. Maar niet te lang. Van lieverlee gaat het geros me vervelen en dan begin ik al etend te grommen. Tegenwoordig weet ien nèt op te houden voor ik mijn geduld verlies. Ik hoop zo eigenlijk te voorkomen dat we ooit nog naar Laura terug hoeven.
        Tommy had ook altijd zo’n last van klitten en zijn blikopener was te teerhartig om hem te kammen of een klit uit zijn vacht te knippen. Ik weet niet of hij nog onder ons is. Volgens mij is hij een paar jaar geleden gaan hemelen. Ik zal het eens aan Ourth vragen.
        Het Paard leeft al lang en gelukkig met zijn ezelin. Ze hebben twee eenhoorntjes geadopteerd. De andere ezelin, Erin, is nu samen met een beer. Ik snap die cross-species relationships niet, hoor. Maar ze ogen erg gelukkig. Ik merk wel dat het Paard elk jaar om deze tijd onrustig wordt en verlangend naar de daken zit te kijken.
        En de Week van de Kat, herinner je je die nog? Een weeklang hebben wij katten elke dag iets uitgespookt dat onze blikopeners niet uitkwam. Per ongeluk, hoor! Maar wel allemaal achter elkaar binnen een week, ongelogen.
        Ik maakte geen grapje over een portret, hoor. Er wordt al geprobeerd een geschikte foto van mij te maken, maar het is nog niet zo goed gelukt als bij Nerra. Maar die is dan ook “überschattig”, zoals ze zelf zegt.
        Ik zal proberen weer veel positieve inspiratie jouw kant op te sturen, Thérèse.
        Lieve groeten van mij, ook aan Boelie!

        En Aleida, wat heerlijk om jou hier ook weer te ontmoeten!! Ik heb wel niet zoveel van me laten horen, maar ik ben altijd je trouwe verloofde gebleven, hoor. Er is nooit een Ander geweest in al die jaren! Misschien moeten we samen eens een selfie maken, dan wil Thérèse ons misschien wel samen portretteren.
        *kopstoot* van je Darcy

Geef een reactie op Mr. Darcy Reactie annuleren