De boekenweek

Weet u wat ik het leukste vind aan de boekenweek? Dat je bij aankoop van … helemaal gratis met de trein door het héle land mag reizen. Andere mensen vinden dit kennelijk ook, want je ziet er veel ook daadwerkelijk zitten lezen in het boekenweekgeschenk. Eerst deed ik het alleen, dat treinen; nu krijg ik wel eens een man of een zoon mee. Dat maakt het extra feestelijk. Maar dit jaar heb ik mij vreselijk vergist. Ik zag in mijn agenda START BOEKENWEEK staan zaterdag 23.

Ik ging vrijdag naar de boekhandel en kocht zowaar TWEE boeken: a. omdat ik ze allebei graag wilde hebben en geen keus kon maken  b. voor mijn eventuele medereiziger. Zo, dacht ik, ons kan niks gebeuren;  we gaan morgen gezellig met de trein ergens heen. “Het liefst ga ik naar Den Bosch, naar de tentoonstelling van Jan Sluiters” zei zoon Martijn. Ja, daar had ik ook wel zin in en Hans ook al.  Wij keken wat televisie en verheugden ons op onze reis morgen. . Om ongeveer half 12 keek ik toevallig op de kaartjes in het boekenweekgeschenk en wat zie ik? Pas volgende week zondag is het feestelijk gebeuren. Zouden wij een hoge boete gekregen hebben als wij op de verkeerde dag ingestapt waren? Ik vrees van wel. Maar goed, wij ontdekten het op tijd en omdat wij er zo’n zin in hadden, gingen wij tóch, maar dan met de auto. Wij hadden een heerlijke dag daar in dat mooie Den Bosch en wat zo leuk is? Wij hebben nu nóg een boekenweek te goed met treinreis!   Hahaha, dat zouden we ieder jaar moeten doen, vind ik. Het begin van een mooie traditie is nooit weg. En men moet het ijzer smeden als het heet is, toch?

Advertentie

Een impressie van Artis

Zo, dan zullen we weer eens een stukje schrijven, voordat meer mensen zich ongerust gaan maken. Er is namelijk met mij niets aan de hand; ik heb het alleen druk. Ik moet al iedere dag een klein uur lopen, om mijn etalagebeen te genezen. Nou reken maar uit: stel dat ik dat iedere week haal, is dat al bijna een werkdag per week. En behalve de gewone huishoudelijke dingen, ben ik aan een tentoonstelling aan het werken die over de dierentuin gaat. Ik weet nog niet hoe het geheel gaat worden, maar ik bekijk de tuin in ruime zin, niet alleen de dieren, maar ook de bezoekers zijn de moeite waard. Bovendien is de beplanting prachtig in Artis: voor het voorjaar zijn enkele duizenden bollen de grond ingegaan, er zijn veel eetbare planten, dus versere hapjes kunnen de dieren, die er van houden niet krijgen.  Maar kijk, dit alles heb ik nog niet op papier of doek gezet. Omdat ik vroeger juist min of meer abstract werkte, is dit wel een grote overgang naar een realistischer stijl en gaat het veel langzamer. Bovendien is daar de twijfel: kan dat wel tekeningen met kleurpotloden? Je ziet dat niet zo vaak op een expositie.  Maar daartegenover staat dat ik heel veel etsen heb gemaakt; dus te weinig zal het niet snel zijn. En zodoende vliegen de dagen voorbij en is het tot mijn verbazing al maart geworden. Veel etsen heb ik al eens laten zien, maar één zo’n grote potloodtekening zal ik u laten zien.