… heb ik besloten om door te gaan met mijn weblog, want hoewel ik het al bijna zeker wist, hoorde ik het officieel van de specialist: ik word niet meer beter. Om het heel duidelijk te zeggen: ik heb longkanker met uitzaaiïngen naar de lever en de botten. Waarom zou ik dan niet meer schrijven, zou je denken? Wel, misschien omdat het ‘not done’ is? Ik althans lees het nergens op een blog. Maar ik ga het toch maar doen. Ik heb er behoefte aan. Bovendien hoeft het lang niet allemaal over ziekte te gaan. We zullen wel zien, ik ga het in ieder geval proberen. Dit was een kort stukje, maar u hoort nog verder van mij.
Thérèse Aarts
Just another WordPress.com site
Thérèse Aarts 
Wat goed van je Therese. Een beetje steun zoeken en vinden hier, of gewoon een leuk stukje zoals we dat gewend waren. Wat een rotziekte is het toch! Hopelijk lukt het nog een tijdje. Dikke knuffel!
Jij ook een knuffel,, hoor!
Geweldig goed idee. Hopelijk vind je er ook steun in. Delen is het beste wat je kunt doen.
Liefs Joyce
Knap, tantetje. Heel knap. Warme omhelzing en kusjes.
Liefs van Astrid
Natuurlijk doen Thérèse. En ik neem me voor ook te reageren op je stukjes en niet alleen maar meelezen. Want al is het een behoorlijke afstand van jullie naar ons, op internet is het maar een klik.
En natuurlijk moet je schrijven als je daar behoefte aan hebt. Of als je een mindere dag hebt. Of, of, of. Ook ik hoop dat wij toch nog een tijd je stukjes kunnen lezen.
Warme groeten uit Zevenaar.
Francien.
Ik vind dat heel erg stoer van je. En je krijgt een dikke knuffel van me… Ik hoop er nog iets van te leren.
Goed om door te gaan. En waarom ook niet? Gewoon doen wat je leuk vindt en voldoening geeft. Voor mij was het bovenstaande toch wel schrikken. Kan Kwaster er een beetje mee om gaan? En voor beide sterkte!
Dat vind ik heel erg moedig van je.
Wie weet kan je er andere mensen mee helpen.
Goed zo Thérèse, schrijf vooral als je dat wil. Het is jouw weblog en jouw leven en wij leven mee. We lezen elkaar al zo lang. Veel sterkte voor jullie allemaal.
Heel goed Therese, het weblog is ook al lang een deel van je leven, ik hoop dat je er nog een lange tijd plezier van mag hebben. Dikke knuffel, en sterkte voor jou en je familie.
Ga vooral door Thérèse, ik blijf lezen en je mag bèst over je ziekte schrijven.
Groet aan Kwaster en veel moed voor je gezin.
Goed hoor dat je je blog gewoon voortzet, waarom ook niet. Je zou bi j na zeggen: juist nu !
Ik zal me eerst aan je voorstellen: ik ben Heleen en een vriendin van Ria en woon ook in Zonnemaire.
Ik heb 38 naar Rottweilers gehad en dat is o.a. de link tussen Ria en mij, maar we zijn ook beiden in hetzelfde dorp geboren en wonen nu weer in hetzelfde dorp.
Ik wens je sterkte toe om vol moed en vertrouwen het traject van deze ziekte in te gaan!
Wat leuk Heleen. Natuurlijk ken ik je een beetje uit de verhalen van Ria. Welkom hier.
Lieve Thérèse, wat een naar bericht en wat fijn dat je je weblog voortzet. Gewoon lekker je dingen blijven delen, ik hoop da het je helpt! Veel liefs van Pieter en mij voor jou en Kwaster en jullie gezin!
Lieve Thérèse,
Heel goed dat je dit via je blog aan ons kenbaar maakt. Ik wil je heel graag steunen door heel vaak even op je blogje te kijken of er ook iets staat en dan wil ik daar graag op reageren zodat je weet dat ik met je meeleef. heel veel liefs.
Ik vind jouw vraag ´´waarom zou ik niet meer schrijven?´´ een goeie vraag, want wie is er niet een beetje of een beetje meer ziek. En het aantal bloggers dat nooit zal sterven is op een hand te tellen. Jouw antwoord dat het ´´not done´´ is, omdat je het zo weinig ziet, vind ik globaal een juist antwoord.
Ik denk echter dat ook het ´´niet meer bloggen´´ in de situatie waarin jij verkeerd een logica kent. In onze westerse cultuur met in hoofdzaak een neoliberaal mensbeeld, word je als individue voor jezelf verantwoordelijk gehouden: ben je ziek, dan heb jij, met de nadruk op jij! , ergens een verkeerde afslag genomen als individueel persoon.
Ik bestrijd dit neo-liberale mensbeeld en ben blij dat je doorschrijft, en op die manier niet de schuld al bij voorbaat bij jezelf legt.
Ik sluit me bij alle reacties aan. Zoveel mogelijk dingen blijven doen die je graag doet. Ik zou je missen als je stopte. 💙💙💙
Margo
Het enige waar m’n zus met kanker niet tegen kon waren al die mensen met doodgraversgezichten en de vraag ‘hoe is het er nou mee’ of die zonder iets te zeggen helemaal maar wegbleven. Je bent niet melaats of van de een op andere dag afgeschreven, je bent alleen op de hoogte gesteld van een slopende ziekte. Sterkte met de verwerking daarvan.
Stoer dat je besluit om door te loggen. HEt kan zo ontzettend veel steun geven. Ik denk dat het sowieso goed is om vooral te doen waar je je goed bij voelt. Als bloggen daar onderdeel van is vooral doen. Wel wil ik je enorm veel sterkte wensen.
Tjonge Therese, daar word ik even stil van.
Ik begrijp je aarzeling, maar zeker ook je keuze om door te bloggen, goed van je!
Dikke, dikke kus.
Wat een lieve reacties allemaal, Thé. Niet dat ik anders verwacht had, hoor. Fijn dat je doorgaat met bloggen. Misschien geeft het je een uitlaatklep of gewoon wat afleiding of wat stoom afblazen of…… Net zoals jij het maar wilt. Liefs van ons en een speciale poot van Lola voor jullie daar.
Hartstikke goed, dat je doorgaat met bloggen. Ik ben wel ontzettend geschrokken van je bericht, maar ik denk jij nog meer dan ik. Ik zit net te denken: Hoe zou ik verder gaan als ik een bericht kreeg net als jij. Misschien ook doorgaan. Het is altijd fijn als mensen met je meeleven, mensen die je al lang volgt, omdat je zo’n hartelijke vrouw bent, zo’n lief mens, zo’n sterke vrouw, die gewoon zichzelf is. Ik geniet daar altijd van. Een extra lieve groet ook aan Hans van Margriet
Wat een enorme schrik, heel veel sterkte voor jou en gezin. Heel goed dat je doorgaat met je stukjes, lees ze ook nog eens heel graag. Een heel hartelijke groet
Lieve Thérèse, wij zijn geschokt.
Heel veel sterkte voor jou en Hans.
Hartelijke groet Jaap en Juul.
Lieve Therette, weet je nog dat je destijds zo heette? Het was op het Mencia dat er zo’n vlaag kwam van “interessantere” namen, met deze voor jou als resultaat. Ik bleef gewoon Toos. Een aantal jaren waren we klasgenoot. Het is moeilijk woorden vinden hoe verschrikkelijk waardeloos ik dit voor je vind. Ik wens je veel sterkte! Liefs van Toos Vlamings
Toos, wat een verrassing. Hoe heb je mij in ’s hemelsnaam gevonden? De naam Thérèse i.p.v. Therette is door een leraar op de kunstacademie gebruikt waar ik na school heen ging. Ik vond dat wel gemakkelijk, beter dan Therette. Heel lief jouw medeleven hier. Als je wilt. zou ik het heel leuk vinden om te horen wat jij bent gaan doen. Mijn e-mailadres is therese.aarts@quicknet.nl
(Ik zit dus in de kunst, ben getrouwd, heb 2 zoon, één schoondochter, een kleindochter van 12 jaar en een kleinzoon van 10 jaar en woon in Bovenkarspel in een oude school met andere kunstenaars)
Lieve Toos, ik hoop van je te horen.
Fijn dat je mijn reactie niet ongepast vond. Ga je zeker nog uitgebreid mailen. Ik kwam je ooit bij toeval tegen op facebook en vond je posts zo leuk dat ik bij tijd en wijle even ging gluren. Schrok me vervolgens rot van je bericht , onder de indruk van je koelbloedigheid. Chapeau!!!! Tot spoedig horens. liefs.
Ik vond het niet ongepast, ik vond het een heel grote verrassing waar ik blij van werd. Ik verheug mij op jouw mail.
Therèse, ik lees dit nu voor het eerst en schrik er enorm van. Ik weet nu even niet wat verder te zeggen, maar goed dat je door wilt gaan met schrijven.
Je bericht kwam hard binnen maar dat staat natuurlijk niet in verhouding met wat jij en je familie doormaken. Heel veel sterkte en vooral doorgaan. Of eigenlijk doorgaan met doen waar jij je goed bij voelt!
Hoi Thérèse,
Wat een naar nieuws. Veel sterkte toegewenst voor jou en Hans. En.. wie schrijft die blijft!
Ik schrik van dit bericht, maar wat fijn dat je doorgaat met bloggen. Veel sterkte!