Afscheid

Thérèse zal hier niet meer schrijven.
Op mij rust de taak om hier wat te schrijven.
Vanochtend hebben we afscheid genomen van haar lichaam.
Haar persoonlijkheid leeft voort. Voor sommigen zal zij een vage herinnering blijven. Voor mij blijft zij mijn wederhelft.
De ongelooflijk vele reactie op internet en de tientallen brieven en kaarten die wij hebben ontvangen blijven misschien nog enige tijd onbeantwoord. Maar laat ik alle schrijvers verzekeren dat het haar heel goed heeft gedaan en mij nog steeds troost.

Ik houd deze pagina nog zo lang mogelijk “in de lucht” zodat ook nieuwe bezoekers kunnen genieten van haar bijzondere kijk op het leven en de wereld waarin zij geleefd heeft.

Hans Christiaan de Vries

Advertentie

Modern koken

Nu de timmerlui klaar zijn met alle grote en kleine klussen, krijgen we weer wat regelmaat, hoop ik. Tijd om met mijn nieuwe plan door te gaan, want daar was ook al de klad in gekomen. “Al weer een plan, nee hè?” zult u misschien zeggen. “ Zeker nog meer artisticiteiten?”  Nee, het is iets wat de meeste mensen elke dag doen en dan nog met het grootste gemak, namelijk … koken. Ja, koken. En bakken en braden en stoven en fruiten enzovoort. Ik zal u later wel eens uitleggen, waarom dat ik al járen niet meer doe. Wél doe ik trouw de afwas –nee, wij hebben geen vaatwasser- maar het koken, eten bereiden, zeg maar,  dát doet Kwaster (Hans). En lekker dat hij dat kan, ja zeker én gezond én gevarieerd, echt waar. Toch vind ik dat ik het zelf weer eens moet gaan doen, al is het maar af en toe. Ik heb her en der wat recepten bestudeerd en vandaag heb ik een curryschotel gemaakt: bieten met garnalen. Het lijkt u misschien maar raar, maar het was toch erg lekker. Ik som de ingrediënten even op, dan krijft u een idee. Rijst (basmati), zonnebloemolie, 1 ui, 3 tenen knoflook, verse gember (geraspt), tomatenpuree, 3 grote bieten in blokjes, 1 blik kokosmelk, 1 eetlepel garam masala, diepvriesgarnalen, ontdooid, koriander en i limoen, in partjes. Alleen die namen al; ik had nog nooit van basmatirijst gehoord, laat staan van ‘garam masala’. Dat ga ik dus vaker doen, leuke moderne recepten uitproberen, in de hoop dat ik het plezierig  ga vinden.

Een soort kookworkshop

Kent u de Hello Fresh maaltijden, koken uit een box a.h.w.? Ik zal het toch maar uitleggen. Je kunt bijvoorbeeld drie maaltijden per week bestellen. Dan doen zij alle benodigdheden hartstikke vers in een doos en sturen dat naar je op. Niet voor niks natuurlijk, maar daar hebben we het nu niet over. Ik had de reclame gezien, op een logje van Wieneke gelezen hoe leuk en lekker het was en dacht er nog even over.  Toen kreeg ik tot mijn verrassing bericht van haar dat ze als goede klant drie mensen zo’n doos mocht schenken en ik was een van de gelukkigen. Dus vorige week gingen Hans en ik samen aan de slag. Eerst zou ik het alleen doen, maar gelukkig kwam hij mij helpen. Als ik het alleen gedaan had, zou het een heel andere maaltijd geworden zijn, vrees ik. Ik verwarde de Turkse peper met de Spaanse enzovoort. Bovendien moet je voor twee personen alles met twee vermenigvuldigen. Dat lijkt logisch, maar toch vergat zelfs Hans dat een keer bijna. Maar alles is gelukt. Wij hebben smakelijk gegeten, maar vooral hebben wij veel lol gehad. Het leek echt wel op een workshop en het is reuze spannend of het er zo uit komt te zien als op het plaatje. Niet alleen dat je geen boodschappen hoeft te doen, is fijn maar vooral dat je niet hoeft te piekeren van “wat zullen we nu weer eens eten?” én dat er gerechten bijzitten die je nog nooit hebt gemaakt. Ik ben eigenlijk wel apetrots, hoor.

Familiedag vervolg

Daar waren wij dan in landelijk Brabant op een grote boerderij,bijzonder  blij elkaar in plezieriger omstandigheden te zien, buiten zittend in de zon die nog maar net  doorgekomen was. Wij werden voorzien van koffie en koekjes.  In eerste instantie waren  de kinderen (5 in totaal)  na de begroeting al meteen verdwenen  tot wij de goede kant uitkeken en we hun koppies  op en neer zagen gaan kennelijk vanaf een trampoline. Een goed begin dus. Daarna aan de lunch, met lekkere boerenproducten en eigengebakken broden, kortom smullen!  Maar al spoedig kwam  er een eind aan deze rust.

Wij moesten ‘in de benen’ en nog sportiever op de fiets. Onze kookjuf vertelde dat de tocht 20 kilometer zou zijn, maar… met rustplaatsen, namelijk diverse boerderijen waarop wij boodschappen zouden doen voor het kookavontuur van ’s avonds. Wij kregen een boodschappenlijst mee en de route. Nu, ik zal u vertellen, dat wij er langer over deden dan er gepland was. Geregeld moest er van fiets en/of auto gewisseld worden -Hans deed de bezemwagen-  en bij de Rustende Jager verdwaalden wij definitief, kwamen bij een uitspanning en “Vooruit, dan maar wat drinken”  sprak de reisleider, broer Joop.  En dat was heerlijk, verhit en warm als wij geworden waren.

Maar… wij hebben de reis vervolgd en zijn weer op honk uitgekomen. De mensen daar waren zovast begonnen met wat voorwerk, waar wij niet rouwig om waren. Toch wel enigszins moe geworden, gingen wij braaf de keuken in. Het was een leuk gezicht zo’n hele familie die twee aan twee of alleen aan het snijden, wassen, grillen, stoven en koken was. Het gebeurt niet iedere dag dat je met je jongste broer bezig bent een Marokkaanse groenteschotel te maken. Wij deden ons best en jawel het is gelukt. Langzaamaan ontstond er een heel diner. Hoeveel gangen? Ik zou het niet meer weten. Maar het was een welvoorziene dis, dat begrijpt u. Het leuke was dat ook de kinderen meededen. Mare en haar nichtje Lotte deelden trots de toetjes rond, Rein zag ik ook druk bezig. Wij hebben nog lang nagetafeld, zijn zeker niet om 9 uur ‘opgedonderd ‘ en waren er met elkaar over eens dat het een zeer geslaagde dag was.Zeker een aanrader voor een familiedag of anderszins, lieve lezers.

Onderwerp De ultieme familiebeleving   Beste familieluitjes, Het is bijna zover, nog maar 3 nachtjes slapen, dan is het onze familiedag. Kosten noch moeite zijn gespaard om de kiem te leggen voor een geslaagde familiedag.  Zo had s’moeder, oma, overgroot oma het in gedachten, de hele bups bij elkaar. Heeft iedereen Sprankenhof al digitaal gevonden? Joop.

Op de tweede foto staat onze kookjuf.